U biljnoj proizvodnji zemljište predstavlja osnovni resurs. Ipak, ispred poljoprivrednika, a posebno u intezivnoj ratarskoj proizvodnji postavlja se pitanje: kako ostvariti što veće prinose po jedinici površine, a da pri tom ne dođe do degradacije kvaliteta zemljišta?
PH zemljišta se ne menja za 10-12 godina ni sa upotrebom đubriva, kao ni sadržaj kalcijum-karbonata. Mala promena humusa nastaje tek za minimum 25 godina.
Obrada zemljišta bez oranja nije novina i mnogi poljoprivrednici već primenjuju ovakav pristup u poljoprivredi. U sklopu koncepta održivog razvoja poljoprivrede, podizanja ekološke svesti poljoprivrednih proizvođača i očuvanja prirodnih resursa, tokom 60-ih godina XX veka u SAD-u je otpočela primena tzv. konzervacijske obrade zemljišta.
Ovaj pojam obuhvata primenu redukovane ili sasvim eliminisane (direktna setva) predsetvene obrade zemljišta, koja sistemom tehničkih mera sprečava eroziju zemljišta, poboljšava kvalitet i biodiverzitet zemljišta, uz značajno smanjenje emisije štetnih gasova.
Primena ovog pretpostavlja postojanje adekvatne mehanizacije, koja omogućava primenu direktne setve na zemljištu koncepta na kom postoje biljni ostaci od prethodno gajenih biljaka u iznosu od minimum 30%.
Pored značajnog ekološkog uticaja, ovaj koncept omogućava pozitivne ekonomske efekte: za celokupno društvo kroz eliminisanje troška koji nosi sa sobom degradacija zemljišta, ali i za individualne poljoprivredne proizvođače kroz eliminisanje značajnog broja zahtevnih mašinskih operacija i ušteda u dizel gorivu i radnim časovima mašina i zaposlenih, koje proističu iz toga.
Već godinama postoje različita mišljenja o redukovanoj obradi, ali je sigurno da redukovana obrada i direktna setva mogu smanjiti troškove proizvodnje za skoro polovinu, pre svega, u potrošnji goriva. Za klasičnu obradu potrebno je četrdesetak litara po hektaru, a za direktnu setvu skoro četiri puta manje.
Komentari