Opšti podaci o opštini Stara Pazova
Opština Stara Pazova nalazi se u AP Vojvodini, u jugoistočnom delu Srema i pripada Sremskom okrugu. Nalazi se u ravničarskom području izuzetne plodnosti, na 76m nadmorske visine. Zauzima površinu od 351 kilometra kvadratnog, od čega se poljoprivredne površine prostiru na skoro 30.000 hektara, što čini 85,4% teritorije. Devet naseljenih mesta sačinjava Opštinu Stara Pazova, od toga su tri urbanog tipa – Stara Pazova, Nova Pazova i Novi Banovci, a preostalih šest – Golubinci, Vojka, Stari Banovci, Belegiš, Surduk i Krnješevci, ruralnog su karaktera.
Prema popisu stanovništva iz 2011. godine, ovde živi 65.792 stanovnika. Većinsko stanovništvo je srpsko sa udelom od 83%, sledi slovačko sa 8%, a zatim hrvatsko i romsko sa udelom od 2%. Multikulturalnost, multinacionalnost i multikonfesionalnost specifična su obeležja Stare Pazove. Uzorne konfesionalne odnose neguje odgovarajući broj crkava i to: pravoslavne, katoličke, evangelističke i druge. U mestu Stara Pazova oko 31% stanovnika čine Slovaci, što je najveća slovačka zajednica u zemlji.
Opšti podaci o poljoprivredi u Staroj Pazovi
Istorija Stare Pazove
Stara Pazova bila je naseljena još u doba praistorije. Tokom Rimskog carstva pripadala je provinciji Panonija, sa sedištem u obližnjem Sirmijumu, a u srednjem veku ovo područje bilo je na razmeđi Vizantije i Ugarske. Krajem XVII veka, doseljavanjem Srba u današnju Vojvodinu, pod vođstvom Arsenija Čarnojevića, formirano je osnovno etničko jezgro na teritoriji Opstine.
Marija Terezija i njen sin Josip II, tokom XVII i XVIII veka, organizovali su migracije stanovništva kako bi ojačali granicu Vojne krajine. Na taj način je Pazova, 1750. godine, od formiranja Hrvatsko-slavonske vojne granice, postala graničarsko mesto i vojničko-zemljoradničko naselje, o čijem se ekonomskom razvoju i obrazovanju starao kapetan vojske. Čuvarima granice Ugarske od turskih upada, Srem je garantovao školovanje na maternjem jeziku, slobodu veroispovesti i slobodu posedovanja imanja.
Na ovo područje Slovaci se doseljavaju krajem XVIII veka, tačnije 1770. godine. Povod za doseljavanje bile su ekonomske i socijalne prilike, ali i netrpeljivosti između rimokatolika i evangelista. Do polovine XX veka, Slovaci su bili većinsko stanovništvo Na teritoriju današnje Nove Pazove, 1791. godine, doselili su se Nemci koji tu ostaju do Drugog svetskog rata. Sadašnji naziv Stara Pazova datira od 1792. godine.
Nagli razvoj Opštine počinje nakon Drugog svetskog rata. U narednih pedeset godina grade se stambene zgrade, nova stambena naselja i niz javnih zdanja industrijskih pogona. Broj stanovnika se u sledećih par decenija utrostručuje, pre svega, kolonizacijom Srba iz pasivnih krajeva Hrvatske i Bosne i Hercegovine.
U poslednjih dvadesetak godina, Stara Pazova je jedno od središta nove industrije u Srbiji. Poznata je po malim pogonima i proizvodnji robe široke potrošnje. Na teritoriji Opštine danas ima 500 malih i srednjih preduzeća, oko 2.600 zanatskih radnji od kojih se većina nalazi u Staroj i Novoj Pazovi, a razvija se i industrija: fabrika metalnih proizvoda i fabrika mašina, drvno-industrijski kombinat, ciglana i dr. U lokalnoj ekonomiji poljoprivreda je veoma važna, s obzirom na to da ima oko 30.000 hektara obradive zemlje, od čega je 22.000 hektara u privatnom vlasništvu.
Opština je od Beograda udaljena 35, a od Novog Sada 42km. S obzirom na to da se nalazi između dva najveća grada u zemlji, teritoriju Opštine presecaju važne saobraćajnice: autoput Beograd-Zagreb, autoput Beograd-Novi Sad, regionalni putevi M-22, P-106, P-121, ali i pruga Budimpešta-Novi Sad-Beograd-Niš. Istočnom granicom Opštine, dužinom od 24km, teče reka Dunav što saobraćajnu mrežu čini potpunom, a geografski položaj vrlo povoljnim.
Stara Pazova se nalazi u južnom delu Panonske nizije, na 45°59´ severne geografske širine i 20°10´ istočne geografske dužine. Klima je umereno-kontinentalna i odlikuju je topla leta, umerene zime, kao i umerena i kišovita proleća i jeseni, a količina padavina iznosi oko 600 mm/m².
U opštini Stara Pazova, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 3.503 gazdinstvo koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 2.105), a zatim pšenicu i krupnik – 1.273 gazdinstva. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode detelinu – 436, soju – 362, ječam – 314 i suncokret (211).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,60%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 409 gazdinstava specijalizovano je za tov svinja, njih 492 bavi se kombinovano ratarstvom, svinjama i živinom, međutim najviše je onih koji su se specijalizovali za žitarice (1.041).
Poljoprivredom se u Staroj Pazovi bavi 6.935 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Staroj Pazovi, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 84,87%, dok je udeo žena mnogo manji (15,13%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su muškarci u manjini i ima ih 34,44%.
