Opšti podaci o opštini Rekovac
Opština Rekovac se nalazi u jugoistočnom delu centralne Srbije i pripada Pomoravskom okrugu. Smeštena je između Juhora na jugoistoku i Gledićkih planina na zapadu, u brdovitom kraju poznatom pod imenom Levač, a okružuju je reke Gruža, Dulenka, Belica, Lepenica i Temnić. Prostire se na površini od 366 kilometara kvadratnih i graniči se sa opštinama Jagodina, Kragujevac, Trstenik, Varvarin i Kraljevo. Na teritoriji Opštine, prema poslednjem popisu stanovništva iz 2011. godine, živi 11.055 stanovnika, a u etničkom sastavu prednjače Srbi sa 96,8%.
Pored centralnog istoimenog naselja, Opštinu čini još 31 naseljeno mesto zbijenog tipa, a to su: Bare, Belušić, Beočić, Bogalinac, Brainovac, Velika Kruševica, Vukmanovac, Dobroselica, Dragovo, Županjevac, Kavadar, Kalenićki Prnjavor, Kaludra, Komarane, Lepojević, Lomnica, Loćika, Maleševo, Motrić, Nadrlje, Oparić, Prevešt, Rabenovac, Ratković, Sekurič, Sibnica, Siljevica, Tečić, Ursule, Cikot i Šljivica.
Opšti podaci o poljoprivredi
Istorija Rekovca
Krajem XII i početkom XIII veka, Levač se pominje kao župa u poveljama Simeona Nemanje i Stefana Prvovenčanog u manastiru Hilandaru, ali i u žitiju Svetog Simeona (Nemanje) i ulazio je u sastav države velikog župana Stefana Nemanje. 1595. godine u pisanim izvorima turskog načelstva i poreskim dokumentima, staro srpsko selo Rekavice prvi put se pominje kao Rakovac. Deo kneževine Levač, u sastavu Jagodinske nahije, Rekovac je postao nakon oslobođenja od Turaka. Ušoreno je 1836. godine, a 1886. dobilo je status varošice.
Naselje se nalazi sa leve strane Velike i Zapadne Morave, pa tako, prema jednom predanju, naziv Levač dolazi od njegovog položaja, dok se prema drugom tumačenju tako zove jer je, kako se u narodu kaže, „levačan”, odnosno okružen i zaklonjen planinama. Oivičen planinama i posmatran sa visine liči na veliki levak, pa se treće tumačenje imena poziva na izgled kraja, a poslednje, četvrto tumačenje, kaže da je kraj dobio ime po levku za pretakanje vina i rakije, jer je ovo voćarski i vinogradarski kraj, kao i da je modifikacijom reči levak nastao Levač. Bitna obeležja ovog kraja su spomenici kulture iz različitih perioda, a neki od njih su: naselje iz neolita u podnožju brda Blagotin, manastir Kalenić, sedam srednjovekovnih gradova, kao i stare crkve u Opariću, Velikoj Kruševici i Preradovcu.
Sedište Opštine je naselje Rekovac koje se nalazi na 43º51” severne geografske širine i 21º05′ istočne geografske dužine, na 629 metara nadmorske visine. Opština je od Beograda udaljena 157, od Jagodine 30, a od Kragujevca 25 km. U reljefu se izdvajaju ravničarski i brdsko-planinski deo, pa su Juhor, Gledićke planine i Levačka kotlina dominantni tektonski oblici. Gledićke planine zauzimaju površinu od oko 800 kilometara kvadratnih i one su, pored Rudnika, najviše u Šumadiji. Pružaju se u pravcu Rekovca na istoku i Gruže na zapadu, kao i Kragujevca na severu i Trstenika na jugu, a na njihovim obroncima se prostire Levač. Najviši vrh je Samar (922m). Aluvijum, smonice i gajnjače zauzimaju najveće površine i pedološki pokrivač je raznovrstan. Aluvijalno-deluvijalne akumulacije predstavljaju najnjiže i najplodnije delove aluvijalnih ravni reka, dok se smonice, vrlo produktivno zemljište, prostiru od samih aluvijalnih ravni do blagih padina.
Klima u Opštini je umereno kontinentalna, ali je u nižem, zaklonjenom delu, župska. Prosečna godišnja temperatura iznosi 11,5oC, najtopliji mesec je jul, sa prosečnom temperaturom od 27oC, a najhladniji januar, sa prosečnom temperaturom od 0,5oC. Najvlažniji mesec je decembar, sa prosečnom vlažnošću od 79%, a najsušniji septembar – prosečna vlažnost 39%. Najviše je padavina u junu, a najmanje u februaru, a najviše padavina u proseku padne u višem, zapadnom delu (selo Županjevac), manje u središnjem delu (Rekovac), a najmanje u istočnom (Loćika), što ukazuje na to da su padavine neravnomerno raspoređene i po mesecima, ali i po mestima. Pojedini vetrovi ovde nisu tako česti i slabijeg su intenziteta jer je Levač zaklonjen planinama. Dominira severozapadni vetar koji najčešće donosi padavine.
U opštini Rekovac, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 2.923 gazdinstva koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 2.370), a zatim pšenicu i krupnik – 1.832 gazdinstva. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode lucerku – 1.364, detelinu – 1.118 i ječam (njih 780).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,69%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 177 gazdinstava bavi se ratarstvom i stalnim zasadima, njih 262 bavi se mešovitom stokom uglavnom za ispašu, a ne za proizvodnju mleka, međutim najviše je onih koji se bave različitim kombinacijama useva i stoke (854).
Poljoprivredom se u Rekovcu bavi 6.858 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Rekovcu, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 84,18%, dok je udeo žena mnogo manji (15,82%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su muškarci u manjini i ima ih 36,34%.
