Opšti podaci o Kučevu
U severoistočnom delu Srbije, u Braničevskom okrugu, zahvatajući srednji i donji deo toka reke Pek nalazi se opština Kučevo. Na nadmorskoj visini od 120 do 920 metara, sa jedne strane okružena je Homoljskim planinama, a sa druge je u zaleđu Dunava. Zauzima površinu od 721 kilometra kvadratnog i obuhvata 26 naseljenih mesta:
- Blagojev Kamen,
- Brodica,
- Bukovska,
- Velika Bresnica,
- Voluja,
- Vuković,
- Duboka,
- Zelenik,
- Kaona,
- Kučajna,
- Kučevo,
- Lješnica,
- Mala Bresnica,
- Mišljenovac,
- Mustapić,
- Neresnica,
- Rabrovo,
- Ravnište,
- Radenka,
- Rakova Bara,
- Sena,
- Srpce,
- Turija,
- Ceremošnja,
- Cerovica i
- Ševica.
U njima, prema popisu iz 2011. godine, ukupno živi 15.516 stanovnika, najviše Srba – 66,4%, a zatim Vlaha – 25,3%. Obradivo zemljište zauzima 48,5%, a šume nešto manje od 50% ukupne teritorije Opštine. Graniči se sa opštinama: Golubac, veliko Gradište, Malo Crniće, Petrovac i Žagubica.
Opšti podaci o poljoprivredi u Kučevu
Glavni oslonci privrednog razvoja ovog kraja su rudna bogatstva i mineralna nalazišta, eksploatacija i prerada drveta i kamena, ali jednu od najvažnijih privrednih grana predstavlja poljoprivreda, posebno stočarstvo, zbog velikih površina pod kvalitetnim pašnjacima.
Kada je reč o turizmu, posebnu pažnju privlače brojna prirodna bogatstva (pećine, šume, čisti vodotokovi i mineralne vode), ali i zanimljivi narodni običaji i poznate manifestacije, kao i bogato arheološko nasleđe, naročito iz antičkog vremena.
Istorija Kučeva
Prostor Kučeva, kao i reke Pek i njenih pritoka, zahvaljujući plemenitim metalima, zlatu i srebru, poznat je od davnina. Guduskum je prvo poznato ime naselja i pominje se 128. godine nove ere kada je bilo rimsko utvrđenje za skladištenje plemenitih metala. Vekovima kasnije oko zidina ovog rimskog utvrđenja nastaće naselje Kučevo.
Sam naziv Kučevo pominje se prvi put u XIII veku kada je, 1273. godine, Gregorijus, od strane ugarskog kralja Ladislava IV, imenovan za bana Kučevske i Braničevske oblasti. Kao miraz uz snahu kralja Milutina ova oblast je godine 1382. ušla u sastav nemanjićke Srbije.
Oblast i naselje dobijaju ime Kruševica padom Smedereva i dolaskom Turaka, da bi se ovom imenu dodalo Gornja, u vreme Miloša Obrenovića. Središte Zviškog sreza, Gornja Kruševica postaje 1882. godine, a Kučevu se 1886. godine uz podršku akademika Stojana Novakovića, a na predlog istoričara Milana Đ. Milićević, vraća njegovo staro ime koje nosi i danas.
Opština se nalazi u jugoistočnom delu Braničevskog okruga, u središtu oblasti Zvižd, u prostranoj Zviškoj kotlini, na 44°28′23” severne geografske širine i 21°40′07” istočne geografske dužine, na obali reke Pek, okružen planinskim vencima Homoljskih i Zviških planina, kao i masivom Severnog Kučaja. Tu je smešteno i administrativno sedište Opštine – varošica Kučevo.
Reljef Opštine je ravničarski u donjem toku reke Pek, a brdsko-planinski na obroncima Homoljskih i u predelu Zviških planina.
U opštini Kučevo, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 3.668 gazdinstvo koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 2.949), a zatim pšenicu i krupnik – 1.716 gazdinstava. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode detelinu – 1.273, lucerku – 544 i krompir (njih 367).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,97%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 505 gazdinstava bavi se mešovitim uzgojem stoke za ispašu, njih 506 bavi se kombinovano ratarstvom, svinjama i živinom, međutim najviše je onih koji proizvode različite kombinacije useva i stoke – 516.
Poljoprivredom se u Kučevu bavi 8.230 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Kučevu, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 76,24%, dok je udeo žena mnogo manji (23,76%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su muškarci u manjini i ima ih 37,08%.
